Bootverhuur in Palma de Mallorca · Bavaria — 30 (2007)

Ondanks de meerdere verzoeken die rechtstreeks naar Carlos op WhatsApp werden gestuurd met betrekking tot de organisatie van het eten en de overnachting, kregen we een volkomen dubbelzinnig antwoord en kregen we te horen dat we hadden kunnen meenemen wat we nodig hadden en dat we hadden kunnen slapen als we dat wilden. Het mobiele nummer van de schipper wordt enkele minuten voor aankomst in de haven aan ons doorgegeven. Toen we eenmaal in de haven aankwamen, vertelde de schipper (een zekere Ornella Patrona) ons dat wat we hadden meegenomen (d.w.z. alles wat nodig was om lunches en snacks te bereiden, uitgaande van een diner in de havens) niet voldoende was, net zoals, volgens hem, de water was niet voldoende dat we hadden meegenomen. Dit wordt ons om 10.30 uur verteld (onze check-in was om 10.00 uur). Ze voegt er ook aan toe dat ze niets heeft en dat we haar alles hadden moeten geven wat nodig was voor de drie dagen bootverhuur. Verdwaald en ook behoorlijk geïrriteerd (met twee meisjes van 2 en 5 jaar op sleeptouw) gaan we richting een supermarkt waar we nog meer eten, water en bier kopen (OP ZIJN VERZOEK volgens de WhatsApp-berichten die we bewaren). Dit verzoek brengt ons al in paniek. We hadden al andere ervaringen gehad en de schippers hadden ons nooit om alcohol gevraagd, net zoals we ze tijdens het zeilen nooit hadden laten drinken. We beginnen in ieder geval ruim twee uur te laat aan onze reis op de 56 gehuurde boten en raken verder in paniek als we op de boot stappen. De boot was vuil, de kajuitdeuren waren niet bij elke golf op slot en sloegen dicht en daarom moesten we ervoor zorgen dat ze gesloten waren. Wij krijgen geen uitleg over het vaartuig, de veiligheidsuitrusting en de mogelijkheid om reddingsvesten te vinden voor noodgevallen. Gedurende de hele reis werd de middenkajuit bezet door externe kussens waarvan de schipper ons bekende dat hij niet wist "waar ze moesten worden geplaatst". Nog iets dat ons verbijsterd achterlaat. We begrijpen eindelijk dat ze de boot niet kent en dat ze alleen weet dat de externe douchepomp "water lekt". We vertrekken daarom op 24/8 om 12.30 uur en de navigatie naar het noorden van het eiland, volgens de route die hij ons vertelt dat hij had verondersteld, verandert in de tweede grote nachtmerrie. De wind is krachtig (rond de 20 knopen) en de golven zijn 1,5 meter hoog. Het 2-jarige meisje valt moeilijk in slaap tussen dichtslaande deuren, waardoor het water overal binnendringt (ze had de ramen van de kamer verlaten) Badkamercabine open zonder de nodige controles te hebben gedaan). Ik ben degene die zich klaarmaakt om alles af te sluiten terwijl de schipper zichzelf rechtvaardigt door te zeggen "de zee is zo slecht nog niet, kom op". Ongeveer 3 uur varen we vanuit Palma zonder uitleg over waar en wat we van plan waren te doen en ze bekent ons dat ze Palma niet kent (ze is hier pas 2 maanden en komt van een charter van 3 weken en dat ze moe is). Tijdens de reis valt hij minimaal 3 keer, waarbij hij over de boot struikelt. We beginnen bang te worden. De golven zijn hoog en ze is versuft. Mijn man en oudste dochter voelen zich verschrikkelijk. In plaats van mijn man en mij, die inmiddels met de kinderen in de hut zitten om ze in te laten slapen, gerust te stellen, vertelt ze dat ze van plan is minstens een half uurtje te gaan slapen en dat we moeten kijken of onze route daaraan voldoet. van een andere boot. We komen eindelijk voor anker en ik ontdek dat onze schipper niet alleen voor haar moet koken, maar ook comfortabel op de bank zit te kijken naar een serie op Netflix zonder ons zelfs maar aanwijzingen te geven over waar de afwas is. Glazen en potten. Ook hier ontdekken we dat hij geen idee heeft waar de dingen zijn en dat hij de boot en de regels ervan niet kent. Na het eten (eigenlijk had ik nog geen minuut de tijd om te eten aangezien ik de meisjes naar bed moest helpen en mijn man nog steeds erg ziek was van de zee) ontdekte ik dat de boot geen water had en dat het leek alsof "afgerond". Ze vertelt dat ze hem had ingeladen, maar dat er misschien wat lekkage was. Tijdens de navigatie was er zelfs een alarm ingeschakeld en ze had het opzettelijk genegeerd en gezegd dat ze niet wist wat het was. Hij vertelt me dan dat ik de volgende ochtend de afwas in zee kan doen. In de ochtend proberen we te genieten van onze eerste dag op de boot (eigenlijk verbleven we in de baai van Palma), maar om vier uur laat hij ons in beweging komen en brengt ons naar Cala Portal Vels waar de wind weer tegen lijkt te zijn. We wijzen haar erop (het is rond 19.00 uur) maar ze zegt dat ze moet slapen en niet van plan is te verhuizen. We brengen een vreselijke nacht door, de golfbeweging is aanzienlijk en 's ochtends kunnen we niet zwemmen omdat het te ruw is. Het beweegt dan een paar meter (alsof het anders is!) en uiteindelijk moeten we ons aanpassen. We nemen de meiden mee de zee in met de SUP maar de stroming is te koud en te sterk. Het is ongeveer half twee op de laatste dag. Ik maak snel een pasta klaar en ze vertelt ons dat we moeten verhuizen omdat we naar een "rustiger" plekje vlakbij de jachthaven moeten om de boot schoon te maken en te repareren. Het eten dat ze ons had laten inpakken was eigenlijk te veel en uiteindelijk bleef ze er mee zitten (we konden al die spullen niet meenemen, we vertrokken uit Palma al na 2 dagen): alleen de 8 blikjes bier waren op en ik dronk er alleen een! Mijn man geen! In de tussentijd blokkeerde hij het anker voor de kust van Palma Marina en slaagde er alleen in om het eruit te krijgen dankzij de hulp van de kapitein van een andere boot (waar we op het punt stonden tegenaan te botsen). We repareren de boot (ALLEEN) en hij vraagt ons of we ooit een boot hebben aangemeerd. Uiteraard zeggen we haar nee! Ze vertelt ons dat we haar het dode lichaam moeten doorgeven als er wind in de haven staat!! Terwijl we naar de haven gaan (3 uur voor het einde van de huurperiode) valt mijn dochtertje in mijn armen in slaap en moet ik haar ondanks de hitte zelfs in de hut neerleggen. De manoeuvres om de boot aan te leggen, ondanks de hulp van de havenzeilers, duren erg lang en mijn man wordt gedwongen haar te helpen, ook al weet hij niet wat hij doet. Zodra het schip is aangemeerd, vraag ik haar om mij via de radio te bellen naar de beschikbare transfer in de jachthaven, omdat ik een slapende baby heb en spullen moet ophalen en het warm is in de cabine. Het kleine meisje zweet en ik ben bang om haar daar achter te laten. Ze vertelt me dat ik eerst moet wachten tot ze het water heeft geladen!! Op het toppunt van wanhoop stap ik uit de boot en loop alleen met de grote meid om de transfer te bellen en als ik uiteindelijk terugkom bij de pier vertelt ze ons dat we het afval moeten weggooien (wat grotendeels door haar werd gedaan). ). De meiden aten alleen maar pasta en mijn man en ik vrijwel niets! Ik weiger en vertrek. 878 betaald op het moment van boeking 750 overhandigd aan de schipper zonder zelfs maar een ontvangstbewijs. VERMIJD Click&Boat VERMIJD CARLOS VERMIJD DE SCHIPPER VERSCHRIKKELIJKE ERVARING